42. Synkretyzm nocy - Maciej Bujanowicz | Recenzja

[ŹRÓDŁO]

Tytuł: Synkretyzm nocy

Autor: Maciej Bujanowicz

Data wydania: 2016

Oprawa: Miękka

Liczba stron: 34

Otrzymałam propozycję zrecenzowania tomiku wierszy. Muszę przyznać, iż jeszcze zanim otrzymałam ebooka, byłam bardzo zaintrygowana. Wiersze potrafią ukazać wrażliwą dusze autora, potrafią dać do myślenia, a także potrafią pobudzić do refleksji. W przypadku tomiku wierszy Macieja Bujanowicza było podobnie. A jak Karolina z bloga Lotta w świecie książek [KLIK] podesłała mi link do swojej recenzji, to byłam zaskoczona i nie spodziewałam się, że autorem tychże wierszy jest siedemnastoletni chłopak...

Kilka słów o autorze...

Maciej Bujanowicz, jest uczniem drugiej klasy w I LO im. Mikołaja Kopernika w Radomiu. Siedemnastolatek wydał swój debiutancki tomik poezji pt: Synkretyzm nocy. Maciej, to także laureat konkursu Arka ma talent. [KLIK]

SYNKRETYZM NOCY to zbiór wierszy poruszający problemy współczesnego człowieka. W świecie dominuje szarość. Można starać się ją usilnie pokolorować, jednak na dłuższą metę bezskutecznie. Sztuką jest odnaleźć w tej szarej codzienności kolory. Pokochać zapach porannej kawy, docenić to, że codziennie wstaje słońce. Uśmiechnąć się do śpiewu ptaków i sąsiada, który znów obudził nas wiertarką o siódmej rano. Ten uśmiech starać się dzielić i przenosić na innych. SYNKRETYZM NOCY stawia nam ważne pytania.

[opis Autorski]

Nim rozpoczęłam czytać tomik Macieja (w formie ebooka), to muszę przyznać, iż spodziewałam się długich wierszy od początku strony do końca, a tu takie miłe zaskoczenie. Niektóre z wierszy składają się ze zwrotek, a inne zaś są ciągłością. Synkretyzm nocy jest zbiorem trzydziestu wierszy, ale te wiersze, to nie są jakieś tam zwykłe wiersze. Te wiersze to głębia, to uśmiech na twarzy, to podziw dla autora, to emocje, to przyznawanie racji, to chwila zastanowienia, to utożsamianie się z nimi, to poznanie wrażliwej duszy Macieja Bujanowicza. 

 *** 

Autor w swoich wierszach w bardzo naturalny sposób porusza problematykę codziennego życia. Jego lekkie pióro, powoduje iż wiersze przyswaja się z łatwością. Lecz niektóre chce się przeczytać kilka razy, porozmyślać, zatrzymać się i stworzyć osobistą refleksję. Jasno i klarownie ukazuje czytelnikowi sprawy ważne i ważniejsze z otaczającego nas świata. Jestem naprawdę pod wrażeniem. W wierszach nie ma wyszukanych i trudnych słów, których czytelnik nie byłby w stanie zrozumieć. Wszystko jest napisane z ogromną wrażliwością i ogromnym przesłaniem. Zaobserwować można również, iż autor „bawi się” słowami. Kapitalnym przykładem jest wiersz Krzyżówka.

 [ŹRÓDŁO]

Kilka z wierszy skradło moje serce. W szczególność bardzo mnie urzekł wiersz Wehikuł czasu. To taki powrót do naszego dzieciństwa, bez komputerów, bez telefonów, bez tej całej technologii, która potrafi nas czasem ogłupić. Niezmiernie się cieszę, iż Autor napisał ten wiersz. Wówczas mogłam sobie przypomnieć „stare dobre czasy” jak to było kiedyś, bez zmartwień, jak się biegało po podwórku z uśmiechem od ucha do ucha...

[ŹRÓDŁO]

Kolejny wiersz, który mnie urzekł to Problemy z komunikacją. Przeczytałam go chyba z pięć razy. Ten wiersz jest tak prawdziwy, tak głęboki i tak bardzo na miarę dzisiejszych czasów, że aż nie chce się wierzyć...

[ŹRÓDŁO]

Sądzę, iż Maciej Bujanowicz ma ogromny talent. Zdecydowanie. Talent, który powinien stać się inspiracją dla „młodego pokolenia”. Wydał kapitalny tomik trzydziestu wierszy, w którym poruszane są sytuacje warte uwagi, które niekiedy mogą mieć miejcie obok nas. Ciekawa jestem co to będzie za parę lat? Jestem usatysfakcjonowana w stu procentach, nie żałuję, iż przeczytałam te wiersze. Mam nadzieję, iż Maciej nadal będzie tworzył, przelewał swoje myśli, spostrzeżenia i sugestie na papier, gdyż naprawdę jest dobry w tym co robi. Serdecznie zachęcam Was do odwiedzenia profilu autora na facebooku, spróbujcie zobaczyć świat Jego oczami!

Maciej pisz, twórz, poszerzaj swoje horyzonty!

Za możliwość przeczytania ebooka dziękuję Karolinie.